Kötü karakterli bir genç varmış. Bir gün babası ona çivilerle dolu bir torba vermiş. ' arkadaşların ile tartışıp kavga ettiğin her sefer bu tahtaya bir çivi çak' demiş. Genç, ilk günde tahta perdeye 37 çivi çakmış. Sonraki haftalarda kendi kendine kontrol etmeye çalışmış ve geçen her günde daha az çivi çakmış.
Nihayet bir gün gelmiş ki hiç çivi çakmamış. Babasına gidip söylemiş. Babası onu yeniden tahta perdenin önüne götürmüş. Gence 'bugünden başlayarak tartışmayıp kavga etmediğin her gün için tahtadan bir çivi çıkart (sök)' demiş. Günler geçmiş...
Bir gün gelmiş ki her çivi çıkarılmış. Babası ona 'aferin iyi davrandın ama bu tahtaya dikkatli bak. Artık çok delik var. Artık geçmişteki gibi güzel olmayacak' demiş...
Kıymetli okuyucu, arkadaşlarla tartışıp kavga edildiği zaman kötü kelimeler söylenilir. Her kötü kelime sizde bir yara (bu tahtada olduğu gibi bir delik) bırakır. Arkadaşına bin defa kendisini affettiğini söyleyebilirsin ama bu yara (tahtadaki delikler gibi) aynen kalacak(kapanmayacak).
Unutma ki bir arkadaş ender bir mücevher gibidir. Sevincine ortak olur kederini paylaşır. Seni güldürür yüreklendirir sen ihtiyaç duyduğunda yardımcı olur seni dinler sana yüreğini açar...
A. YAĞCI 16.02.2008 ZONGULDAK